Ab Que din os rumorosos Gm Ab F na costa verdescente, Ab F Ab ao raio transparente Eb F Ab do prácido luar? F Ab Que din as altas copas F Ab de escuro arume arpado Ab Eb co seu ben compasado F Ab monótono fungar? Do teu verdor cinguido e de benignos astros, confín dos verdes castros e valeroso chan, non des a esquecemento da inxuria o rudo encono; esperta do teu sono Fogar de Breogán. Os bos e xenerosos a nosa voz entenden e con arroubo atenden o noso rouco son, mais só os iñorantes e féridos e duros, imbéciles e escuros non nos entenden, non. Os tempos son chegados dos bardos das idades que as vosas vaguedades cumprido fin terán; pois, onde quer, xigante a nosa voz pregoa a redenzón da boa Nazón de Breogán.
Tenha acesso a benefícios exclusivos no App e no Site
Chega de anúncios
Badges exclusivas
Mais recursos no app do Afinador
Atendimento Prioritário
Aumente seu limite de lista
Ajude a produzir mais conteúdo